Έχετε πεισματάρη σκύλο και δεν ξέρετε πώς να τον εκπαιδεύσετε γιατί απλά… δεν σας ακούει; Αδιαφορεί απαξιωτικά και όποτε του λέτε κάποια εντολή εκείνος κοιτάζει αλλού με αδιαφορία; Ας δούμε σιγά σιγά ποια είναι τα βήματα για να καταφέρετε να μάθετε τον … πεισματάρη σκύλο σας κάποιες εντολές. Είναι όμως πεισματάρης ο σκύλος σας ή η αιτία είναι άλλη; Για να δούμε….
Βήμα 1: Υπομονή! Υπομονή! Υπομονή!
Ειδικά εάν μιλάμε για ενήλικα σκύλο (αν είναι ηλικιωμένος ακόμα περισσότερο). Άλλο το να μάθετε μια εντολή σε ένα κουτάβι κι άλλο σε έναν ενήλικα σκύλο που όσο να’ ναι έχει διαμορφωθεί ήδη η προσωπικότητά του κι έχει αποκτήσει τους δικούς του ρυθμούς στην καθημερινότητα. Δεν λέμε να τα παρατήσετε. Απλά, θέλει περισσότερο υπομονή από μέρους σας. Δεν είναι ακατόρθωτο. Είναι λιγάκι πιο δύσκολο σε σχέση με ένα κουτάβι. Όταν τίθεται θέμα ηλικίας ίσως τελικά να μην είναι το πείσμα η αιτία. Είναι ξεκάθαρα η ηλικία.
Βήμα 2 : Να είστε ξεκάθαροι!
Ας πάρουμε ένα παράδειγμα. Μπαίνει ένας φίλος σας στο σπίτι κι ο σκύλος σας τρέχει χαρούμενος και πηδάει επάνω του ανεξέλεγκτα. Εσείς του δίνετε την εντολή να κάτσει ήρεμος και να σταματήσει αυτή την συμπεριφορά. Ο σκύλος σας υπακούει. Μετά από λίγες ώρες, έρχεται στο σπίτι ένα άλλο μέλος της οικογένειας και μόλις τρέχει ο σκύλος σας να τον υποδεχτεί με χαρές και πηδήματα πάνω του, εκείνος τον επαινεί, τον χαϊδεύει και του δίνει και λιχουδιά γιατί είναι “καλό σκυλάκι”. Το μυαλουδάκι του σκύλου σας λαμβάνει πολύ ανάμεικτα μηνύματα. Μπερδεύεται. Δεν ξέρει τι να κάνει και τι είναι σωστό. Ο ένας τον μαλώνει ο άλλος τον επαινεί. Να είστε ξεκάθαροι στην εκπαίδευση όλοι όσοι μένετε μαζί του. Πρέπει όλη οι οικογένεια να συμμετέχει σε αυτό και να δίνει τις ίδιες εντολές. Γιατί μετά όταν θα πείτε εσείς στον σκύλο σας “κάτσε ήρεμος” την ώρα που θα έρθει ένας φίλος στο σπίτι, ο σκύλος σας δεν θα κάτσει. Θα “αδιαφορήσει” και θα κάνει το δικό του. Και τότε εσείς θα πείτε “τι πεισματάρικο σκυλί που είσαι!”. Μαντέψτε! Δεν είναι πεισματάρης ο σκύλος σας. Μπερδεμένος είναι. Δεν φταίει αυτός. Εσείς φταίτε.
Βήμα 3 : Επανάληψη! Επανάληψη! Επανάληψη!
Πρώτα μαθαίνουμε έναν σκύλο νέες εντολές μέσα στο σπίτι και μετά, αφού έχει εκπαιδευτεί αρκετά μέσα στο σπίτι, δοκιμάζουμε να τον εκπαιδεύσουμε τις ίδιες εντολές κι έξω στον δρόμο ή στο πάρκο. Δεν τον πάμε κατευθείαν μέσα στον κόσμο και σε χιλιάδες εξωτερικά ερεθίσματα που θα του τραβούν την προσοχή χωρίς μια προετοιμασία μέσα στο σπίτι. Η εκπαίδευση θέλει βήμα βήμα κι όχι απότομες κινήσεις. Αν προσπαθήσετε να μάθετε τον σκύλο σας μια νέα εντολή πρώτη φορά μέσα σε κόσμο και σε εξωτερικό περιβάλλον και δείτε ότι εκείνος δεν σας δίνει καμία σημασία και κοιτάζει αλλού ή δεν σας ακούει καν και τρέχει πίσω από τους θάμνους, τότε ο σκύλος σας δεν είναι πεισματάρης. Ανεκπαίδευτος είναι. Δεν έχει εκπαιδευτεί σωστά. Γιατί και η εκπαίδευση θέλει τον χρόνο της και τον τρόπο της. Βήμα βήμα.
Βήμα 4 : Πρέπει να συνειδητοποιήσετε πως κάποια πράγματα είναι πιο δύσκολο να τα μάθουν ορισμένα σκυλιά από άλλα και θέλει τρόπο.
Για παράδειγμα, η εντολή “άστο” είναι ζωτικής σημασίας στην εκπαίδευση ενός σκύλου. Κάποια σκυλιά την μαθαίνουν πιο γρήγορα και πιο εύκολα από άλλα. Κι αυτό όχι γιατί είναι πεισματάρικα τα δεύτερα, αλλά επειδή είναι λιχούδικα όσον αφορά τις τροφές. Δηλαδή, αν προσπαθείτε να κάνετε τον σκύλο σας να αφήσει το κρέας που άρπαξε από κάτω, αυτό είναι σχεδόν ακατόρθωτο ιδιαίτερα αν είναι λιχούδης. Όμως πάντα υπάρχει τρόπος. Δεν θα διαλέξουμε τον γρήγορο δρόμο αλλά τον ευκολότερο. Ποιος είναι αυτός; Εκπαιδεύστε τον σκύλο σας την εντολή “άστο” πρώτα με την ξηρά τροφή. Μόλις πιάσει στο στόμα του μια κροκέτα (μια άνοστη κι αδιάφορη γι’ αυτόν κροκέτα που είναι η καθημερινή τροφή του) του λέτε “άστο” και μόλις εκείνος την φτύσει, τότε του δίνετε ένα κομμάτι κρέας για ανταμοιβή. Αυτό θα το κάνετε αρκετές φορές. Και μετά από μέρες και πολλές επαναλήψεις, θα αλλάζετε τροφές από την αδιάφορη κροκέτα θα πάτε στην λιχουδιά, μετά σε μια τροφή που του αρέσει και τέλος στο κρέας που είναι το τοπ. Κάθε φορά θα τον ανταμείβετε με ένα κομμάτι κρέας που πεθαίνει, δίνει την ζωή του γι’ αυτό! Και τότε, αυτός θα μάθει πως όποτε του λέτε “άστο” η ανταμοιβή θα είναι ακόμα καλύτερη από αυτό που έχει στο στόμα του. Χαζός είναι να μην το κάνει;
Βήμα 5 : Ακόμα κι αν αργήσει να ανταποκριθεί στην εντολή, εσείς τον επαινείτε.
Καλείτε τον σκύλο σας κι εκείνος αργεί να έρθει. Το κάνει ωστόσο αλλά όχι αμέσως. Δεν τον μαλώνετε. Δεν του φωνάζετε νευριασμένοι. Γιατί τότε δεν θα έρθει ξανά κοντά σας όταν τον φωνάξετε. Πάντα μόλις έρθει κοντά σας, τον επαινείτε και τον επιβραβεύετε με λιχουδιά. Είτε ήρθε το επόμενο δευτερόλεπτο είτε μετά από δύο λεπτά. Ποτέ δεν του φωνάζετε αν αργήσει. Γιατί αν θα το κάνετε αυτό μια δύο φορές, τότε εκείνος θα κάθετε στην θέση του κι εσείς θα λέτε ότι φταίει ο σκύλος γιατί είναι πεισματάρης. Κάτι που είναι λάθος φυσικά.
20
20
